۱۴۰۴/۰۲/۰۳
امام خمینی
۱۴۰۴/۰۲/۲۹
صحیح و اعم (جلسه ۲۴)
عنوان «صلات» که عنوانی ذاتی است و نماز مصداق ذاتی آن است. منظور از ذاتی بودنِ عنوان هم این است که بر تکبیر تا تسلیم، ذاتاً منطبق است و اگر از هر چیزی غیر از این اجزاء و شرایط صرف‌نظر کنیم، این عنوان همچنان باقی است. لذا وقتی چنین ناذری ...
۱۴۰۳/۱۱/۱۷
بیانات درباره برخی مسائل مهم روز و به مناسبت دهه فجر انقلاب اسلامی
این ملّت قریب دویست سال گرفتار استعمار بود و بیگانگان نمی‌گذاشتند کشور روی استقلال و پیشرفت را ببیند. هرجا مردم می‌خواستند حرکتی انجام دهند، استعمار و قدرت‌های دنیا آن‌ها را سرکوب می‌کردند. ببینید چگونه ...
۱۴۰۳/۱۰/۱۲
صحیح و اعم (جلسه ۲)
جناب آخوند رحمه الله قائل است صحیح چیزی است که «تامّ الأجزاء و الشرائط» باشد و فاسد چیزی است که «ناقص» باشد. پس صحت یعنی «تمامیت» و فساد یعنی «نقصان». در نتیجه اگر صحیحی شویم، یعنی لفظ برای معنای ...
۱۴۰۳/۱۰/۰۵
استعمال لفظ در اکثر از معنا (جلسه ۹۱)
استدلال دیگر بر محالیت استعمال لفظ در اکثر از معنا توسط محقق اصفهانی رحمه الله اقامه شده است و ایشان چنان به این بیان مطمئن است که می‌گوید: و التحقیق أن الامر فی‌الاستحالة اوضح من ذلک؛ یعنی استحالۀ استعمال ...
۱۴۰۳/۱۰/۰۴
استعمال لفظ در اکثر از معنا (جلسه ۹۰)
اساساً اینکه عده‌ای گفته‌اند «استعمال لفظ واحد در اکثر از معنا جایز است» به این معناست که آنچه از متکلم صادر می‌شود و سامع می‌شنود واحد است و کاری ندارند که در ذهن‌ها چه اتفاقی می‌افتد. بنابراین روی لفظ خارجی متمرکز ...
۱۴۰۳/۰۹/۲۷
استعمال لفظ در اکثر از معنا (جلسه ۸۹)
آخوند رحمه الله بنابر تقریب اظهر فرموده است: استعمال لفظ در معنا فقط این نیست که لفظ را علامت برای معنا قرار دهیم، بلکه لفظ را وجه، عنوان و حتی عین معنا قرار می‌دهیم و لهذا حُسن و قبح معنا به لفظ هم سرایت می‌کند ...
۱۴۰۳/۰۶/۲۸
علائم حقیقت و مجاز (جلسه ۸۰)
برخی گفته‌اند مقصود از اطرادی که علامت حقیقت می‌شود، اطراد در تبادر است؛ به این صورت که اگر معنایی از لفظی مکرراً و در حالات و شرایط گوناگون متبادر به ذهن شد، پی می‌بریم که معنای حقیقی آن لفظ است و ...
۱۴۰۳/۰۶/۱۴
علائم حقیقت و مجاز (جلسه ۷۸)
در ابتدای بحث علائم حقیقت و مجاز گفتیم که گاهی ما فی‌الجمله معنای چیزی را می‌دانیم، اما حدود آن را نمی‌دانیم و می‌خواهیم این حدود را از طریق تبادر و ... به‌دست آوریم. در مورد صحت حمل اولی نیز می‌گوییم ...
۱۴۰۳/۰۵/۱۸
استعمال حقیقی و مجازی (جلسه ۶۷)
در بحث «اطلاق لفظ و ارادة مثل آن» اینکه بگوییم متکلم خود موضوع را حاضر کرده یا لفظ را در لفظ دیگری به کار برده به‌گونه‌ای که حاکی از آن است، ثمرة عملی دارد و بحث ریشه‌دار و عمیقی در فقه مبتنی بر آن است ...
۱۴۰۳/۰۵/۰۶
استعمال حقیقی و مجازی (جلسه ۶۰)
در بررسی کلام سکّاکی که بسیاری از بزرگان آن را پذیرفته‌اند، باید گفت: عمده دلیل سکّاکی این بود که اگر حرف مشهور را بپذیریم، ملاحت و طروات کلام از بین می‌رود؛ مثلاً اگر گفته شود در «رأیت اسداً یرمی» لفظ «اسد» در «رجل شجاع» به‌کار رفته است ...
۱۴۰۳/۰۵/۰۶
استعمال حقیقی و مجازی (جلسه ۵۹)
سکّاکی که خرّیت فنّ معانی‌بیان است و تا اندازه‌ای مبدع مسائل این علم است، در مفتاح العلوم می‌گوید: تعریف مشهور نسبت به مجاز مرسل درست است، اما نسبت به مجاز به نحو استعاره درست نیست؛ زیرا در استعاره ...
۱۴۰۳/۰۴/۲۳
مباحث وضع الفاظ (جلسه ۵۱)
مرحوم امام قدس سره در اصل استنتاج خود فرمودند چون نسبت در واقع نیست و قضیة معقوله و ملفوظه هم باید با واقع تطابق کند، پس هیئات برای نسبت وضع نشده است. خدمت ایشان عرض می‌کنیم لزومی به ضمیمه کردن تطابق نیست ...
12
ادمین
صحیح و اعم (جلسه ۲۴)
ادمین
صحیح و اعم (جلسه ۲۳)
ادمین
صحیح و اعم (جلسه ۲۲)
ادمین
