بسیاری از ما انسانها کم یا بیش مبتلا به خودپسندی هستیم. از این صفت ناپسند به خدا پناه میبریم. بهویژه در کسانی که اهل فضل و اهل درس و بحث هستند، زمینهٔ پیدایش خودپسندی بیشتر است. یا در آنها که اهل عبادت هستند ...
اعجاب و خودپسندی یکی از بدترین آفاتی است که انسان ممکن است به آن مبتلا شود. وقتی انسان خودپسند میشود، عیوب خود را نمیبیند، در مسیر کمال خود متوقّف میشود، از دیگران طلبکار میشود و حاضر نیست از مشاورۀ دیگران بهره ببرد.
مؤمن به معنای واقعی کلمه، باید هم امیدوار باشد و هم ترسان؛ و امکان ندارد که فقط امیدوار یا فقط هراسان باشد؛ زیرا اگر فقط ترس داشته باشد و امید نداشته باشد، درجا میزند و بلکه سقوط میکند؛ اگر هم فقط امید داشته باشد ولی ترس نداشته باشد، باز درجا میزند و بلکه چه بسا سقوط کند.