ماه مبارک رمضان، نعمت فوقالعادهای است که خداوند متعال به ما عنایت فرموده است؛ نعمتی که عقول ما قادر به درک عظمت آن نیست. ماه مبارکی که «أَنْفَاسُكُمْ فِيهِ تَسْبِيح»، «نَوْمُكُمْ فِيهِ عِبَادَة» و «دُعَاؤُكُمْ فِيهِ مُسْتَجَاب» باشد، با این معیارهای بشری و عقلهای معمول ما قابل درک نیست. چگونه ما بفهمیم نفَسهای ما در این ماه مبارک، تسبیح است، خواب ما عبادت است و دعاهای ما انشاءاللّه مستجاب است؟!