توضیحات

شکر سرود آسمانی (تبیینی بر اهمیت، نکات، حقیقت و گسترۀ شکر)

از مفاهیم مهمّ اسلامی و قرآنی که به طور شایسته به آن توجّه نمی‌کنیم و به عمق و عظمتش نمی‌اندیشیم، «شکر» است. هرچند بحمدالله در جامعۀ ما تا اندازه‌ای توجّه به شُکر وجود دارد. مردم شُکر و حمد و سپاسِ حضرت حقّ را به جا می‌آورند، امّا فاصلۀ زیادی است تا آن‌جا که به عمق این مفهوم و عظمت آن و أدای شایستۀ وظیفه برسیم.

به‌طور کلّی باید بدانیم «شُکر» ـ علاوه بر آن‌که فطری می‌باشد و فی ‌الجمله مقتضای عقول انسان‌هاست‌ـ در قرآن کریم و روایات معصومین علیهم السّلام بر آن تأکید فراوان شده است. در قرآن کریم کلماتِ هم‌‌خانواده‌ یا به تعبیر دیگر، مشتقّات شُکر، ۷۵ مرتبه آمده است. اضافه بر واژه‌های دیگری که معنای شُکر را در بَر دارد؛ مثل حمد و عباراتی که حقیقتِ این معنا را افاده می‌کند.

شُکر در اعتقادات اسلامی و معارف قرآنی، رکنی رکین است و دارای جایگاه بزرگی در این منظومۀ الهی می‌باشد. شُکر و شاکر بودن، مسأله‌ا‌ی است که باید همه‌ به آن توجّه کرده، حقیقت آن را بدانیم و با دل و زبان و تمام وجود به آن روی بیاوریم.

این رساله، مشتمل بر خطبۀ نماز جمعۀ ایراد شدۀ در تاریخِ سوم تیرماه ۱۳۹۰ در شهر شاهدیه (استان یزد) می‌باشد که پس از ضمیمۀ خطبۀ دیگری در همین موضوع، تتمیم و ویرایش شده است.

برخی از مباحث مطرح‌شده در این نوشتار عبارتست از:

• اهمّیت شُکر؛
• فرمانِ إلهی بر لزوم شُکرگزاری؛
• نکاتِ مرتبط با شُکر؛
• ۱٫ شُکر، هدفِ نعمت‌های إلهی؛
• ۲٫ شُکر، مانعِ عذاب و موجبِ ثواب؛
• ۳٫ شُکر، موجبِ افزایشِ نعمت، و تبیینی بر آن؛
• ۴٫ بازگشتِ اثرِ شُکر، به شُکرگزار؛
• ۵٫ تلاشِ شیطان برای منعِ از شُکر؛
• ۶٫ رسیدنِ شیطان به هدفِ منعِ اکثرِ مردم از شُکر، از نظرِ کمّی و کیفی؛
• پرسشی و پاسخی؛
• ۷٫ لزوم توجّه به نعمت‌های باطنی و معنوی؛
• ناسپاسی برابر نعمت‌های جاری شده بر دست پیامبر (ص)، اهل‌بیت (ع): و نیکان از مؤمنین؛
• ۸٫ شُکرِ خداوند، نعمتی است که شُکری دیگر را می‌طلبد؛
• سرِّ این‌که هر شُکری، شُکرِ دیگری را می‌طلبد؛
• لزومِ تبعیّتِ دقیق از تعالیم معصومین: و لزومِ احتراز از سقوط در ورطۀ تعطیل و تشبیه؛
• توضیحی در حقیقتِ شُکر؛
• لزومِ شُکرگزاری از وسائطِ فیضِ إلهی؛
• یک پرسش و پاسخ در رابطه با انحصارِ حمد به خداوند عزَّوجلّ؛
• سجده‌ی شُکر؛
• استحبابِ أکیدِ سجدۀ شُکر بعد از نمازِ واجب و موضعِ آن.