کسی که قانع نباشد و پیوسته رغبت به دنیا و طمع به مال بیشتر داشته باشد، این موجب رنج و ناراحتی او خواهد بود. حال اگر میخواهید گرفتار رنج باشید، اهل حرص و طمع باشید و اگر میخواهید آرامش داشته باشید، هم آرامش بدن و هم آرامش روح، و هم دنیایتان سالم بماند و هم آخرتتان، اهل قناعت باشید و به آنچه خداوند روزی شما کرده راضی باشید.
علّت آنکه لغزشهای فرد پرهیزکار کم است، آن است که اهل هوسها و آرزوهای گیجکننده و گمراهکننده نیست. افرادی که هوسهای زیاد و آرزوهای طولانی دارند، نور عقلشان خاموش و چراغ جانشان غبارآلود میشود و دیگر نمیتوانند حقایق را آنچنانکه هست بشناسند.