گاهی صبر مربوط به چیزی است که برای انسان ناگوار است، امّا به آن دچار میشود؛ مانند اینکه خدایناکرده دچار بیماری، خرابی مسکن و اختلاف با دیگران شود و چارهای جز صبر نداشته باشد. این قسم صبر خیلی مهم است و دو نوع است: گاهی منشأش تکوینی و طبیعی است و گاهی تشریعی.
تحصیل علم و پیمودن طریق سعادت برای خود و سپس افراد مرتبط با خود و آنگاه جامعه، سختیها و مشکلاتی دارد، ولی با صبر و شکیبایی میتوان بر این مشکلات پیروز شد و راه کمال و سعادت را پیمود. این شدنی نیست که کسی بخواهد همهٔ خواستههای نفسانیاش محقّق شود و درعینحال بتواند درجات کمال را بپیماید!