همانطورکه طبیعت اوّلیّهٔ کسی که ذاتاً دارای سجایای اخلاقی است، او را بر صبر، حلم و سایر فضایل وامیدارد، کسی که این سجایا را ندارد، ولی با تمرین ممتدّ و نیّت قوی، خود را به صبر، حلم، سخاوت و... عادت میدهد، آن عادت برای او طبیعت ثانویّه میشود و همچون طبیعت اوّلیّه عمل خواهد کرد.