از مسائل مهمّی که در قرآن کریم و روایات بر آن تأکید فراوان شده، این است که مبادا انسان دچار غفلت شود. غفلت، مراتبی دارد و کم یا زیاد دامنگیر همه میشود، ولی غفلتی که انسان را کاملاً بیگانه کند و از حدّ نصاب توجّه بیندازد، بیچارگی است.
با هرکه یاد خدا میکند یاد خدا کن! وقتی میبینی کسی مشغول ذکر است، تو نیز با او همراهی کن و یاد خدا باش. گاهی انسان غافل است و یاد خدا نیست، درحالیکه میدانیم ذکر خدا همیشه خوب است، لذا فرمودهاند: اگر زمانی یادت رفت و مشغول ذکر نیستی، ولی میبینی کسی ذکر میگوید، تو هم با او همراه شو و ذکر بگو.