خشوع به معنای آن است که انسان بداند هیچ چیز از خودش ندارد و همه چیز از خداوند متعال است و دربرابر خداوند متعال بیشترین و شدیدترین فقر، احتیاج، ذلّت و مسکنت را احساس کند و تسلیم محض باشد؛ چنانکه مراد از «الأرض الخاشعة» (زمین خاشع)، زمینی است که کاملاً خشک است و هیچ گیاهی در آن نروییده است.