بعض مباحث علم اصول، نه در طریق استنباط حکم شرعی واقع میشود و نه حتی خودش حکم شرعی است، بلکه صرف تعذیر یا تنجیز را میرساند؛ یعنی اگر مکلف طبق آن عمل کرد و فیالواقع حکم بر خلاف آن بود معذور است و اگر طبق آن عمل نکرد و فیالواقع حکم مطابق آن بود مؤاخذ است. اما اینکه فیالواقع حکمی هست یا نه، متعرض نیست.