برخی امور در دنیا، خاصیت معنوی دارد و از آن جمله ابتلائات و گرفتاریهای دنیوی است؛ اگر انسان هزار سال هم نماز بخواند، روزه بگیرد و در راه خدا انفاق کند، امّا گرفتاری و بیماری جسمی پیدا نکند، به آن منزلت نمیرسد. بنابراین کمال مادّی و معنوی بشر، از حیث فردی و اجتماعی، میتواند مرهون بلاها و مصیبتها باشد.
بر اساس آنچه از آیات شریفهٔ قرآن و روایات معصومان علیهم السّلام استفاده میشود، بلا برای عموم مردم، نتیجهٔ اعمال خودشان و نوعی منبِّه و مذکِّر و برای این است که مردم به خود بیایند، امّا بلا برای اولیای خدا، ترفیع درجه و مقام است. یا حتّی برای بعضی افراد، میتواند موجب پاک شدن گناهان باشد. بنابراین بلاها دو نوعاند.