• تاریخ : سه شنبه, ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳
  • برابر با : Tuesday - 11 - February - 2025
  • ساعت :

    محقق خویی

    صحیح و اعم (جلسه ۲)
    ۱۴۰۳/۱۰/۱۲

    صحیح و اعم (جلسه ۲)

    جناب آخوند رحمه الله قائل است صحیح چیزی است که «تامّ الأجزاء و الشرائط» باشد و فاسد چیزی است که «ناقص» باشد. پس صحت یعنی «تمامیت» و فساد یعنی «نقصان». در نتیجه اگر صحیحی شویم، یعنی لفظ برای معنای ...

    علائم حقیقت و مجاز (جلسه ۸۱)
    ۱۴۰۳/۰۶/۳۱

    علائم حقیقت و مجاز (جلسه ۸۱)

    برخی، از جمله سید خویی رحمه الله بیان سومی ارائه داده و چه‌بسا مدعی شده‌اند علامیت اطراد به این بیان، حتی از تبادر قوی‌تر است و بلکه تنها راه تشخیص معنای حقیقی از غیر حقیقی است. طبق این بیان ...

    استعمال حقیقی و مجازی (جلسه ۶۵)
    ۱۴۰۳/۰۵/۱۸

    استعمال حقیقی و مجازی (جلسه ۶۵)

    در «اطلاق لفظ و ارادة نوع آن» نه شخص لفظ مراد است، نه جنس و نه حتی صنف لفظ، بلکه نوع لفظ مراد است و مثلاً در «ضَرَبَ فعلٌ ماضٍ» لفظ «ضَرَبَ» با همین ماده و هیئت هر جا باشد، مقصود است ...

    مباحث وضع الفاظ (جلسه ۴۵)
    ۱۴۰۳/۰۴/۱۹

    مباحث وضع الفاظ (جلسه ۴۵)

    گاهی غرض متکلم به این تعلق می‌گیرد که طبیعت را لابشرط مورد نظر قرار ‌دهد، به‌گونه‌ای که به همة احوال قهراً سرایت کند؛ مثلاً می‌گوید: «الانسانُ حیوانٌ ناطق»؛ انسان حیوان ناطق است، در هر حالی که باشد؛ عالم باشد یا جاهل ...

    مباحث وضع الفاظ (جلسه ۴۱)
    ۱۴۰۳/۰۴/۱۸

    مباحث وضع الفاظ (جلسه ۴۱)

    محقق اصفهانی رحمه الله می‌فرماید ملاک در «وضع عام و موضوعٌ له خاص» این است که معنای در نظر گرفته شده در حین وضع، اعم از معنای موضوعٌ‌له باشد و همین که موضوعٌ‌له اخص از معنای متصور باشد کافی است و ...

    برو بالا