اگر خداوند متعال شریکی داشت، آن شریک هم واجبالوجود بود و نمیشد ممکنالوجود باشد؛ زیرا اگر ممکنالوجود بود، دیگر شریک خدا نبود، بلکه مخلوق خدا بود، پس اگر خدا شریکی داشت، آن هم واجبالوجود بود و وقتی چیزی واجبالوجود شد، یعنی واجبالوجود من جمیع الجهات و الحیثیّات است.