در میان افرادی که برای بیعت با حضرت آمده بودند، بعضی از ویژهخواران و افراد پرطمع و پرتوقّع نیز بودند که با جان و دل نیامده بودند، بلکه از سر ناچاری آمده بودند؛ چون میدیدند تودههای مردم آمدهاند و اگر آنها تخلّف کنند، مورد مؤاخذه قرار میگیرند، لذا به اجبار آمده بودند. ولی مهم تودههای عظیم مردم بود که آمده بودند.
رسول اکرم (ص) در غدیرخم پس از آنکه فرمان دادند کسانی که جلو رفتهاند برگردند و صبر فرمودند کسانی که عقب هستند برسند، در میان آن جمعیت بسیار بزرگ بر بالای جهاز آمادۀ شتران رفته و دست امیرالمؤمنین (ع) را گرفته و بالا بردند و حتّی طبق بعضی نقلها به قدری بالا بردند که امیرالمؤمنین (ع) از روی زمین بلند شدند. آنگاه پیامبر (ص)، مطالب متعدّد و سخنان مهمّی فرمودند.