|
1
|
ليلة القدر و فاطمه (س)
هر كه فاطمه (س) را، آن گونه كه سزاوار است، بشناسد، بيترديد شب قدر را درك كرده است.
بحار الأنوار، ج ۴۳، ص ۶۵
|
|
2
|
ماه ميهمانى خدا
امام باقر علیه السّلام: ماه رمضان، ماه رمضان! روزه‌داران در آن، ميهمانان خدا و اهل كرامت الهى‌اند. هر كس ماه رمضان بر او وارد شود و او روزش را روزه بگيرد و بخشى از شبش را به عبادت و نماز بايستد و از آنچه خداوند بر او حرام كرده، پرهيز كند، بدون حساب وارد بهشت مى‌شود.
فضائل الأشهر الثلاثة، ص۱۲۳، ح۱۳۰
|
|
3
|
بهره‌گيرى مردم از امام در زمان غيبت
پيامبر خدا (ص) در پاسخ به اين سؤال كه: آيا شيعه در زمان غيبت قائم عليه السلام، از وجود او بهره مند مى‌شود؟، فرمود: آرى، سوگند به آن كه مرا به پيامبرى برانگيخت، آنان از وجود او بهره مند مى‌شوند و در روزگار غيبتش از نور ولايت او پرتو مى‌گيرند، همچنان كه مردم از خورشيدِ نهان در پسِ ابر، بهره‌مند مى‌شوند.
بحار الأنوار، ۵۲/۹۳/ ۸
|
|
4
|
ستايش تغافل و ناديده‌گرفتن
در برابر آنچه بر تو مى گذرد، بردبار باش، زيرا بردبارى، عيب ها را مى‌پوشاند. به راستى كه نيمى از عقل، بردبارى و نيمه ديگرش خود را به غفلت زدن است.
غررالحكم، ح ۲۳۷۸
|
|
5
|
فضیلت ماه رجب
پيامبر خدا (ص): بدانيد كه رجب، ماه اَصَمّ خداست و ماه بزرگى است وبراى اين، آن را «اَصَم» ناميده‌اند كه حرمت و فضيلت هيچ ماهى نزد خداوند تبارك و تعالى به اندازه آن نيست .
ثواب الأعمال، ص ۷۸، ح ۴
|
|
6
|
نهایت جهل
کسى که ادّعا کند به نهایت دانش رسیده است، پس نهایت نادانى خود را نمایان ساخته است.
غرر الحکم، ج ، ص 55
|
|
7
|
حتمیت ظهور به قدرت الهی
امام باقر عليه السلام: از امور حتمى و تغيير ناپذير نزد خداوند قيام (انقلاب) قائم ماست. هر كه در گفته من شك كند، خدا را با حال كفر و انكار او ديدار كند.
الغيبة للنعمانی، 86/17
|
|
8
|
گریه ممدوح
امام على (ع): پيامبر خدا (ص) گريه كردن در هنگام مصيبت را تجويز كرد و فرمود: «جان، مصيبت زده مى‌شود و چشم، اشك مى‌ريزد و داغ، تازه است. چيزى بگوييد كه موجب رضايت خدا باشد، و سخن زشت و ناپسند نگوييد».
دعائم الإسلام،ج 1،ص 225
|
|
9
|
از تفاوت‌های دنیا و آخرت
امام امیرالمؤمنین (ع): دنيا متاعى نقد است كه نيك و بد، از آن استفاده مى‌كنند، و آخرت، سراى حق است كه پادشاهى مقتدر در آن حكم مى‌راند.
غررالحكم،ج۲،ص۸۴،ح۱۹۳۴
|
|
10
|
زیاده روی در امور دنیوی هرگز!
همچنان كه از حرام مىگريزيد، از فزونى هاى دنيا نيز بگريزيد، و همچنان كه مردار را خوار مى شماريد، دنيا را نيز در نظرتان خوار گردانيد، و با انديشيدن درباره آخرت، دلهايتان را نورانى كنيد، و از فزونى هاى دنيا و كردارهاى بدتان، به درگاه خدا توبه بريد تا از سختى روز قيامت برَهيد.
مستدرك،ج۱۲،ص۵۴،ح۱۳۹۶
|
|
11
|
آشتى دادن
امام صادق (ع) فرمود: ايجاد وحدت هنگام پيدايش اختلاف، و تباهى امّت و نزديك كردن آنها در هنگام جدائى، صدقه‌ايست كه خداوند آنرا دوست دارد.
الكافى، جلد 2، ص 209
|
|
12
|
از خودمان شروع كنيم
اميرمؤمنان (ع) فرمود: هركس خود را پيشواى مردم قرار دهد، پيش از آموختن ديگران، به آموزش خود بپردازد، و بايد تربيت كردنش با سيرت و رفتارش، پيش از تأديب به زبانش باشد. آن كس كه معلم و مربّى خويشتن است، سزاوارتر است به احترام، از آنكه معلم و مربّى مردم است.
نهج البلاغه، حكمت 73
|
|
13
|
نکوهش فقر
امام على (ع): فقر، مايه خوارى شخصيت، پريشانى عقل و گرد آورنده غصّههاست.
غرر الحكم، ج2 ص498 ح3428
|
|
14
|
پایه و استواری دین
پيامبر خدا (ص): پايه و بنيان دين، معرفت به خدا، يقين و عقل سودمند، يعنى عقلِ بازدارنده از گناهان است.
كنز العمّال، ج3 ص381 ح7047
|
|
15
|
محبت امام حسین (ع)
امام صادق (ع): خداوند، هرگاه خير بنده‌اى را اراده كند، محبّت حسين عليه السّلام و عشق زيارتش را در دل او مى‌افكند؛ و خداوند، بدى هر كس را بخواهد، دشمنى با حسين عليه السّلام و زيارتش را در دل او مى‌افكند.
وسائل الشیعه، ج 10، ص 388
|