بسم الله الرّحمن الرّحیم

مجموعه حاضر برگرفته از مباحث و نکته های اخلاقی حضرت آیت الله مدرّسی یزدی ^{دام ظلّه} می‌باشد که سابقاً در خلال جلسات درس خارج  فقه و اصول بیان شده است.

کمال عقل

قال الرضا ^{علیه السّلام}:

«لَا يَتِمُّ عَقْلُ امْرِئٍ مُسْلِمٍ حَتَّى تَكُونَ فِيهِ عَشْرُ خِصَالٍ» (1)؛

انسان مسلمان عقلش کامل نمی‌شود، مگر این‌که ده خلصت در او باشد، از جمله‌ خوبی‌های دیگران را زیاد بشمارد؛ مثلاً اگر ببیند کسی یکی دو بار نماز شب خوانده، آن را زیاد می‌شمارد. «یَسْتَكْثِرُ قَلِيلَ الْخَيْرِ مِنْ غَيْرِهِ ».

و در مقابل، «وَ يَسْتَقِلُّ كَثِيرَ الْخَيْرِ مِنْ نَفْسِهِ»؛ خیر زیاد ـ به حسب معیارهای عمومی ـ خود را قلیل می‌شمارد؛ مثلاً حتّی اگر هر شب توفیق نماز شب دارد، با خود می‌گوید: این چه نماز شبی است که من می‌خوانم؟! روحش چیست؟ خلوصش کجاست؟ حالش کجاست؟ در نتیجه همیشه دیگران را در نیکی و خیرات برتر و بالاتر از خود می بیند.

--------------------------------------------

** برگرفته از بیانات حضرت آیت الله سید محمد رضا مدرسی یزدی

1. تحف العقول، ص443؛ بحارالأنوار، جلد، 75 ، صفحه 336 ، باب 26- مواعظ الرضا (ع)