تقریرات درس خارج فقه
حضرت آیت الله سیّد محمّد رضا مدرّسی طباطبایی یزدی (دامت برکاته)
سال تحصیلی92-1391
جلسه‌ی هفتم؛ دو‌‌شنبه 3/7/1391
وجوب أداء شهادت
بعد از بحث درباره‌ی وجوب تحمل شهادت و جواز یا عدم جواز اخذ اجرت بر آن، اکنون درباره‌ی مقام أداء شهادت بحث می‌کنیم که آیا واجب است یا خیر و در صورت وجوب، آیا اخذ اجرت بر آن حرام است یا خیر؟
در اینکه أداء شهادت فی‌الجمله واجب است، اختلافی وجود ندارد و همه‌ی فقهاء بدون استثناء قائل به وجوب أداء شهادت هستند. آیات و روایات نیز بر آن دلالت می‌کند، از جمله آیه‌ی شریفه‌ی بعد از آیه‌ی مورد بحث درباره‌ی وجوب تحمل شهادت که می‌فرماید:
(وَ إِنْ كُنْتُمْ عَلى سَفَرٍ وَ لَمْ تَجِدُوا كاتِباً فَرِهانٌ مَقْبُوضَةٌ فَإِنْ أَمِنَ بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَلْيُؤَدِّ الَّذِي اؤْتُمِنَ أَمانَتَهُ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا تَكْتُمُوا الشَّهادَةَ وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَليمٌ)
اگر در سفر بودید و کاتبی نیافتید وثیقه‌های دریافت شده [جایگزین سند و گواه] است و اگر به یکدیگر اطمینان داشتید [و وثیقه نگرفتید] آن کسی که امینش شمرده‌اند باید امانت خود را أداء نماید و از خداوند که پروردگارش است پروا کند و شهادت را کتمان نکنید و هر که آن را کتمان کند، قلبش گنهکار است و خداوند به آن‌چه انجام می‌دهید داناست.
در این آیه‌ی شریفه ابتداء نهی از کتمان شهادت می‌کند که ظهور در حرمت دارد و در ادامه می‌فرماید: (وَ مَنْ يَكْتُمْها فَإِنَّهُ آثِمٌ قَلْبُهُ) که صراحت در حرمت دارد و اینکه کتمان شهادت مساوی با گنهکار بودن کاتم شهادت است.
روایات دالّ بر حرمت کتمان شهادت نیز فراوان است از جمله، روایاتی که در ذیل این آیه‌ی شریفه وارد شده و بیان می‌کند آیه مربوط به مقام اداء است، همان‌طور که بیان می‌کند آیه‌ی شریفه‌ی قبل (وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ) مربوط به مقام تحمل است. بنابراین در اینکه اداء شهادت فی‌الجمله واجب است، جای هیچ مناقشه‌ای نیست ...
براي دريافت متن کامل جلسه هفتم اينجا را کليک کنيد.