تقریرات درس خارج فقه
حضرت آیت الله سیّد محمّد رضا مدرّسی طباطبایی یزدی (دامت برکاته)
سال تحصیلی 92-1391
جلسه‌ی چهل و ششم؛ سه‌‌‌شنبه 26/10/1391
ـ صحیحه‌ی محمد بن مسلم:
مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَمَّادٍ عَنْ حَرِيزٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ علیهما السلام قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنِ اللُّقَطَةِ قَالَ: لَا تَرْفَعْهَا فَإِنِ ابْتُلِيتَ بِهَا فَعَرِّفْهَا سَنَةً فَإِنْ جَاءَ طَالِبُهَا وَ إِلَّا فَاجْعَلْهَا فِي عَرْضِ مَالِكَ يَجْرِي عَلَيْهَا مَا يَجْرِي عَلَى مَالِكَ حَتَّى يَجِيءَ لَهَا طَالِبٌ فَإِنْ لَمْ يَجِئْ لَهَا طَالِبٌ فَأَوْصِ بِهَا فِي وَصِيَّتِكَ.
این روایت، همانند صحیحه‌ی محمد بن مسلم است ـ البته با اندکی تفاوت در عبارت ـ که صاحب وسائل قدس سره از تهذیب نقل کرده بود و در این‌جا از کافی نقل می‌کند و این عبارت را هم اضافه دارد که «فَإِنْ لَمْ يَجِئْ لَهَا طَالِبٌ فَأَوْصِ بِهَا فِي وَصِيَّتِكَ».
بنابراین این روایت بیان می‌کند بعد از تعریف سنة، لقطه را در عُرض اموالش قرار دهد، اما این‌که آیا تصرّف بالاتلاف نیز جایز است یا خیر، می‌گوییم این روایت به تنهایی اگر بود شاید توقف می‌کردیم، ولی با ضمیمه به موثقه‌ی حنان بن سدیر می‌توانیم بگوییم دالّ بر جواز اتلاف نیز هست و این‌که می‌فرماید وصیّت کند، استفاده می‌شود ضامن است و اطلاق آن شامل ضمان بعد از تلف هم می‌شود.
ـ روایت داود بن سرحان:
وَ [مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ] عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام أَنَّهُ قَالَ: فِي اللُّقَطَةِ يُعَرِّفُهَا سَنَةً ثُمَّ هِيَ كَسَائِرِ مَالِهِ.
وَ رَوَاهُ الشَّيْخُ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَعْقُوبَ مِثْلَهُ.
داود بن سرحان از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند که درباره‌ی لقطه فرمودند: یک سال آن را تعریف می‌کند آن‌گاه مانند سائر اموالش می‌شود.
این روایت از لحاظ سند به خاطر سهل بن زیاد الآدمی ناتمام است ...
براي دريافت متن کامل جلسه چهل و ششم اينـجا را کليک کنيد.